dinsdag 14 juli 2015

Welkom mooie lieve Jade


Vrijdagochtend 26 juni begon het (mijn vliezen waren gebroken). Op de verjaardag van mijn oma. Hoewel het toeval kan zijn blijf ik het bijzonder vinden en geloof ik dat oma ons een duwtje heeft gegeven :-). Ik was toen 3 dagen overtijd.

Aan het einde van de middag kwamen de weeën echt op gang en begon de pijn toe te nemen. Rond 23.00 uur vond ik het wel welletjes en wilde ik graag naar het ziekenhuis voor een ruggenprik. Toen de verloskundige het ziekenhuis belde was er nog maar één kraamsuite vrij, wat een geluk! Anders hadden we moeten uitwijken naar een ander ziekenhuis wat minimaal 45 minuten rijden zou zijn. Nu waren we er met 10 minuten. 

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen word je eerst aangesloten op allerlei toeters en bellen en moet je een vragenlijst beantwoorden. We waren zo een uur verder en dan is er nog geen prik gezet. Maar uiteindelijk was het zover en kon de prik worden gezet. Ik vond het doodeng want een spuit in m'n rug leek me geen pretje. Maar - met complimenten voor de anesthesist - ik heb er helemaal niets van gevoeld. En wat een verademing toen de prik begon te werken. Ik kon even bijkomen. Maar een paar uur later was ik weer een soort van terug bij af omdat ik weeënopwekkers toegediend kreeg. Een bijwerking van de ruggenprik is namelijk dat je weeën minder heftig worden en dat is natuurlijk niet de bedoeling. 

Na een lange nacht was het de volgende ochtend zover, de 10 cm bereikt! Helaas wilde ons meisje niet dalen en is - na 45 minuten proberen - ons medegedeeld dat een keizersnede de enige optie zou zijn. Door de vermoeidheid, de pijn en de hormonen barstte ik in tranen uit. Dit had ik niet verwacht.. Maar veel tijd om aan het idee te wennen was er niet. Een kwartier later werd ik naar de OK gereden en werd Fabian in een blauw pak gehesen. Ik kreeg nogmaals een ruggenprik en alle pijn verdween. Ik voelde geen geduw, geen getrek.. Niets. Alles was rustig en ik kon zowaar een grapje maken dat ik me in "Greys Anatomy" waande waarop iemand van het OK team antwoordde "alleen zijn hier geen McDreamy's" :-). Toen ik vroeg wanneer ze zouden gaan beginnen kreeg ik te horen dat ze al bezig waren. Niet lang daarna werd er geroepen "daar is ze". En meteen volgde er een lief huiltje. Een onbeschrijflijk moment waarbij ik niet anders kon doen dan meehuilen. Fabian ging - op mijn verzoek - meteen bij haar kijken en kwam enkele minuten later met haar terug. Ons meisje. Wat is ze mooi. 

Ze werd meteen op mijn borst gelegd en daar bleef ze een uur liggen. Onze dochter, Jade Cinta Mae. 51 cm en 3260 gram. 

De naam Cinta is een Indonesisch woord en betekent "liefde" of "houden van". De naam Mae is een vernoeming naar onze oma's. En Jade (op z'n Engels uitgesproken) is haar roepnaam. 

Na 4 dagen mochten we het ziekenhuis verlaten (waar overigens fantastisch voor ons is gezorgd!). En inmiddels is ze (al) 17 dagen, wat vliegt de tijd! Met Jade gaat alles goed en met mij ook. Ik mag 6 weken niet tillen en autorijden en moet nog wel veel rusten. Bij de operatie heb ik een liter bloed verloren en de vermoeidheid waar ik nog wat last van heb is een gevolg van de operatie. Maar dat zal ook met de tijd weer overgaan. Ook kijk ik positief terug op de bevalling. Soms hoor je dat mensen het gevoel hebben dat ze hebben gefaald omdat een keizersnede noodzakelijk was. Maar dit zie ik zelf niet zo.

Wij zijn in ieder geval intens gelukkig en genieten volop van ons mooie meisje!

zondag 15 maart 2015

Een persoonlijk compliment

Sinds het begin van mijn zwangerschap heeft Fabian de zorg voor alles in het huishouden op zich genomen. De boodschappen, de was.. noem het maar op. En dat naast een werkweek van zo’n 40 uur. In het begin was ik nogal beroerd door de zwangerschapsmisselijkheid en nu (25 weken zwanger) ben ik vooral erg moe na een werkdag en gaat alles wat moeizamer met zo’n dikke buik. Niets om over te klagen natuurlijk, maar dan is hulp van manlief toch wel erg welkom!

Zo nu en dan probeer ik hem dan ook te verassen met een leuk cadeautje. Ging ik voorheen nog met plezier de stad in, zoek ik voor nu voornamelijk vanuit mijn "luie stoel". Want winkelen is voor mij nu (al) een beste opgave en gaat gepaard met de nodige pauzemomenten. Niet echt efficiënt dus. Dit keer wilde ik hem verassen met een grote kaart en een toepasselijk cadeau en zo kwam ik bij Kaartwereld.nl terecht.

Bij Kaartwereld.nl kan je naast het bestellen van een kaart ook een leuk cadeautje toevoegen. Dit kan een doosje chocola zijn, een bos bloemen, een leuke ballon, een fles wijn, een knuffel.. en ga zo maar door. Wanneer je vóór 19.00 uur besteld, heb je je pakket morgen in huis. Ideaal dus (en iets wat mij vaak overkomt) als je “nog even snel” een cadeau nodig hebt omdat je bent vergeten een cadeau te halen. Of om iemand gewoon te verassen met een leuk pakketje op de mat!

Voor Fabian heb ik een grote bedankkaart besteld met daarbij “Het grote Jip en Janneke boek”. Een geschikt cadeau dacht ik zo omdat alles nu in het teken staat van ons kleine meisje en wie weet wordt het voorlezen van Jip en Janneke verhalen straks wel een “traditie” tussen vader en dochter..

Fabian had dit natuurlijk helemaal niet zien aankomen en was dan ook aangenaam verrast! Ik kan dus wel zeggen dat het overbrengen van een persoonlijk compliment goed gelukt is!



- Deze review bevat producten die door een merk of bedrijf zijn opgestuurd.   

vrijdag 6 maart 2015

Aanwinsten

In december won ik bij een Facebookactie van Seizoen en Stijl een leuke cadeaubon. Deze had ik nog niet uitgegeven, dus met de cadeaubon op zak besloot ik een bezoekje te brengen aan de fair.

Natuurlijk was het voor mij onmogelijk de fair met lege handen te verlaten.


Op de eettafel staat nu deze mooie grote schaal van PTMD. Ik kocht daarbij het foto-/kranshoudertje (van ik meen Hoffz?) en een leuk toefje. 



Thuis had ik nog een houten waxinelichthouder liggen die ik ook een plekje op de schaal heb gegeven. 



Ook nam ik een kleinere variant van de schaal van PTMD mee. Ze zijn erg vriendelijk geprijsd, dus daar hoef je het niet voor te laten ;-) En ik weet zeker dat ik er t.z.t. een geschikt plekje voor heb. De twee kleine porseleinen schaaltjes zijn van het merk D&M Depot in samenwerking met kunstenares Dominique Mosseray. Handig voor met een verjaardag om daar nootjes o.i.d. in te doen.


Tijdens het afrekenen zag ik nog dit lieve kaartje staan. Leuk voor op de babykamer.

In mijn vorige post beloofde ik foto's van mijn nieuwe kantoortje. Echter dacht manlief hier anders over. Fabian heeft namelijk alle babyspullen naar het kantoortje verplaatst, zodat hij aan de babykamer kan gaan beginnen. Dus nu staat er een kinderwagen, een maxi-cosi, een bak vol met kleding en noem het maar op.. Voorlopig dus nog geen foto's. Maar mij hoor je niet klagen, want een babykamer is natuurlijk ook een heel leuk project en hopelijk kan ik jullie daar snel meer van laten zien.

Bedankt voor alle leuke felicitaties op mijn vorige posten en aan alle nieuwe volgers welkom!

Allemaal een zonnig weekend gewenst!

Liefs, Cynthia 

zondag 1 maart 2015

Een meisje!


De mensen die mij kennen weten dat ik een erg nieuwsgierig persoon ben. Een pretecho (met geslachtsbepaling) kon dan ook niet uitblijven. Zo'n 75% was ervan overtuigd; het wordt een meisje. Terwijl de resterende 25% voor een jongen ging. Ons maakte het natuurlijk niets uit, als het maar gezond is (hoe cliché ook). Toch praat je er samen over. "Als het een jongen is dan.." en "als het een meisje is...". Gewoon lekker fantaseren over hoe het misschien gaat worden en op wie hij of zij lijkt.

Op 5 januari zaten we om 19.45 uur in de wachtkamer bij Jan Koning in Ochten (die staat in de regio bekend als dé man van de pretecho's en 4d echo's). Ook is hij echoscopist in het Ziekenhuis (voor de 20-weken echo). Best wel spannend dus, omdat hij eventuele afwijkingen al zou kunnen zien. En dan zit je toch iets minder rustig in de wachtkamer kan ik je zeggen..

Eenmaal aan de beurt mocht ik meteen gaan liggen en kon het onderzoek beginnen. Ons kleine aapje was lekker actief en had niet meteen behoefte er goed voor te gaan liggen, dus toen zijn we begonnen met eigenlijk het belangrijkste deel; is medisch alles in orde? En dat was gelukkig zo. Wat een opluchting!

Na wat beweeglijke minuten was daar de perfecte houding. "Zie je die twee streepjes?" vroeg Jan Koning, waarop ik meteen antwoordde "een meisje!". Voor mijn eigen bevestiging vroeg ik nog even of het echt een meisje is, omdat je weleens verhalen hoort dat bij de geboorte er toch een jongen tevoorschijn komt :-) (ik hoorde later in het ziekenhuis bij onze 20-weken echo dat het bij 5%(!) niet klopt). Maar hij was er zeker van. En bij de 20-weken echo werd dit ook nog eens bevestigd door een andere echoscopist.

En dan kan je ineens losgaan. Lekker shoppen! Ik houd niet van neutraal, dus kleding mag ook lekker geslachtsbepalend zijn. Niet dat ik gek ben op knalroze, maar het mag wel duidelijk zijn dat het een meisje is. Stoer met een vrouwelijk randje, zo kan je mijn smaak het beste omschrijven. En niet alleen ik ga los, ook mijn omgeving is niet te stoppen, zo lief! Zo zijn twee collega's (waaronder Mevrouw Haakgaren) aan de haak gegaan om een girafje, een konijntutteldoekje en een paar slofjes te maken in dezelfde stijl.





Ik voel me enorm verwend door familie, vrienden en collega's! 

Het kamertje is nog in progress (lees: het is nu nog een rommelkamer en moet echt opgeruimd gaan worden!). Maar ik kan natuurlijk al vertellen wat ik in gedachten heb. De basiskleur wordt wit. Één wand wordt voorzien van gouden muurstickers en de rest blijft allemaal wit. Met accessoires breng ik kleur in het geheel. En mocht je denken gouden muurstickers? Het klinkt kitsch, maar ik vind het echt heel leuk! Om er een beeld bij te krijgen onderstaand een plaatje van Pinterest:


Natuurlijk komen her en der wat stoere accessoires. Anders wordt het mij iets te zoet allemaal.

Ik hoop jullie de volgende keer mijn "kantoortje" te kunnen laten zien.Op bovenstaande foto's zien jullie al iets van het bureau dat Fabian heeft gemaakt met oude houtschotten. Maar de rest bewaar ik voor een volgende post ;-)

Fijne zondag allemaal!

Liefs, Cynthia